обачити
ОБА́ЧИТИ, чу, чиш, док., перех. і без додатка, заст. Побачити, помітити.
Чи Чайчиха не обачила — сіла вона собі оддалік. Наша мати сама до неї добралась — сіла (Вовчок, І, 1955, 207).
Словник української мови (СУМ-11)ОБА́ЧИТИ, чу, чиш, док., перех. і без додатка, заст. Побачити, помітити.
Чи Чайчиха не обачила — сіла вона собі оддалік. Наша мати сама до неї добралась — сіла (Вовчок, І, 1955, 207).
Словник української мови (СУМ-11)