спертися
спе́ртися
[спертиес'а]
з'іпрус'а, з'іпреис':а/ з'іпрес':а, з'іпреиц':а/з'іпрец':а, з'іпреимос'а, з'іпреитеис'а/з'іпреитес'а, з'іпруц':а; мин. -ерс'а, -ерлас'а; нак. з'іприс'а, з'іпр'іц':а
Орфоепічний словник української мовиспе́ртися
[спертиес'а]
з'іпрус'а, з'іпреис':а/ з'іпрес':а, з'іпреиц':а/з'іпрец':а, з'іпреимос'а, з'іпреитеис'а/з'іпреитес'а, з'іпруц':а; мин. -ерс'а, -ерлас'а; нак. з'іприс'а, з'іпр'іц':а
Орфоепічний словник української мови