потерча
потерча́
іменник середнього роду, істота
дитина, що вмерла нехрещена; загублена, або взагалі чужа дитина; приблуда — зневажл.
фольк., арх.
Орфографічний словник української мовипотерча́
іменник середнього роду, істота
дитина, що вмерла нехрещена; загублена, або взагалі чужа дитина; приблуда — зневажл.
фольк., арх.
Орфографічний словник української мови