пропадом
ПРО́ПАДОМ, присл,:
◊ Пропада́ти про́падом див. пропада́ти;
Пропади́ (пропа́ло б, пропа́ли б, неха́й би пропа́ло і т. ін.) ти (ви, воно́, все і т. ін.) про́падом див. пропада́ти.
Словник української мови (СУМ-11)ПРО́ПАДОМ, присл,:
◊ Пропада́ти про́падом див. пропада́ти;
Пропади́ (пропа́ло б, пропа́ли б, неха́й би пропа́ло і т. ін.) ти (ви, воно́, все і т. ін.) про́падом див. пропада́ти.
Словник української мови (СУМ-11)