вершак верша́к -а, ч., зах. Верхня частина дерева. Великий тлумачний словник сучасної української мови
Значення в інших словниках вершак — див. вершина Словник синонімів Вусика вершак — Вершак, -ка м. Верхушка дерева, верхняя часть дерева. Смерека, якій утято замолоду вершак. Шух. І. 185. Шух. I. 176. Словник української мови Грінченка