кинений
ки́нений
кинутий.
Дієприкм. пас. мин. ч. до кинути.
|| кинено, кинуто, безос. присудк. сл.
Великий тлумачний словник сучасної української мовики́нений
кинутий.
Дієприкм. пас. мин. ч. до кинути.
|| кинено, кинуто, безос. присудк. сл.
Великий тлумачний словник сучасної української мови