подерти
поде́рти
і подрати, -деру, -дереш; мин. ч. подер, -ла, -ло і подрав, -драла, -драло; наказ. сп. подери.
1》 перех. Док. до дерти і драти 1), 4).
2》 неперех., перен., розм. Док. до драти 7).
Великий тлумачний словник сучасної української мови