панщар

Панща́р, -ра

м. = панщанин. Вх. Уг. 257.

Джерело: Словник української мови Грінченка на Slovnyk.me

Значення в інших словниках

  1. панщар — -я, ч., зах. Панщанник, кріпак. Великий тлумачний словник сучасної мови