журав

ЖУРА́В, а, ч., рідко. Те саме, що жураве́ль 1.

Журав грає, журав грає, Журавочка скаче (Чуб., V, 1874, 52).

Джерело: Словник української мови (СУМ-11) на Slovnyk.me

Значення в інших словниках

  1. журав — -а, ч., рідко. Те саме, що журавель 1). Великий тлумачний словник сучасної мови
  2. журав — Журав, -ва м. 1) = журавель 1. Журав грає, журав грає, журавочка скаче. Чуб. V. 52. 2) = журавель 2. Вх. Лем. 414. ум. журавчик. Словник української мови Грінченка