кульгати
Кульга́ти, -га́ю, -єш
гл. Хромать. На Бога пеняєш, а сам кульгаєш. Ном. № 89. Одже дарма, що наука на катедрах культы або спала. Левиц. І.
Словник української мови ГрінченкаКульга́ти, -га́ю, -єш
гл. Хромать. На Бога пеняєш, а сам кульгаєш. Ном. № 89. Одже дарма, що наука на катедрах культы або спала. Левиц. І.
Словник української мови Грінченка