нудьга
Нудьга, -ги
ж.
1) Тоска, скука. Г. Барв. 431.
2) нудьга-чоловік. Скучный человѣкъ. Семен це нудьга-чоловік. Міусск. окр. см. нуд, нудота.
Словник української мови ГрінченкаНудьга, -ги
ж.
1) Тоска, скука. Г. Барв. 431.
2) нудьга-чоловік. Скучный человѣкъ. Семен це нудьга-чоловік. Міусск. окр. см. нуд, нудота.
Словник української мови Грінченка