лужити
ЛУ́ЖИТИ, жу, жиш, недок., що.
Обробляти лугом (див. луг² 2), золити (див. золи́ти 1).
Лужити тра [треба] нитки (Сл. Б. Грінченка).
Словник української мови (СУМ-20)ЛУ́ЖИТИ, жу, жиш, недок., що.
Обробляти лугом (див. луг² 2), золити (див. золи́ти 1).
Лужити тра [треба] нитки (Сл. Б. Грінченка).
Словник української мови (СУМ-20)