чудан
ЧУ́ДАН, а, ч., діал.
У пісні – знахар.
Пішла баба до чудана, одчудив він – одужала (Сл. Б. Грінченка).
Словник української мови (СУМ-20)ЧУ́ДАН, а, ч., діал.
У пісні – знахар.
Пішла баба до чудана, одчудив він – одужала (Сл. Б. Грінченка).
Словник української мови (СУМ-20)