вражаюче
ВРАЖА́ЮЧЕ. Присл. до вража́ючий.
Була вона не така вже вражаюче красива, зовсім ні (Собко, Срібний корабель, 1961, 52).
Словник української мови (СУМ-11)ВРАЖА́ЮЧЕ. Присл. до вража́ючий.
Була вона не така вже вражаюче красива, зовсім ні (Собко, Срібний корабель, 1961, 52).
Словник української мови (СУМ-11)