господарити
ГОСПОДА́РИТИ, рю, риш, недок., діал. Господарювати.
Рифка господарила дома, варила, прала, рубала дрова, шила і мила (Фр., V, 1951, 285);
Прийшов час і Фушер помер. Його наслідники жили ще якийсь час у сім домі і господарили так, що дім мусили продати (Мак., Вибр., 1954,151).
Словник української мови (СУМ-11)