Словник української мови в 11 томах

кріпацький

КРІПА́ЦЬКИЙ, а, е, іст.

1. Прикм. до кріпа́к¹.

Уранці на майдані.. зібралась у купу.. кріпацька громада (Мирний, І, 1949, 378);

Повставав [у палацах].. за бенкетом бенкет З дарової кріпацької праці (Граб., І, 1959, 172);

Виїздить бундючно на майдан Владар кріпацьких душ, їх пан (Бажан, Роки, 1957, 242);

// Власт. кріпакові, кріпакам.

Се була байдужність кріпацька (Барв., Опов.., 1902, 20).

2. Стос. до кріпацтва (у 1 знач.).

Димитрій.. заклинався зовсім відмінити кріпацькі закони Бориса Годунова (Ле, Побратими, 1954, 8);

Почав [Базилевський] ще тугіше затягувати на Турбаях кріпацьку петлю (Гончар, Таврія, 1952, 193).

Словник української мови (СУМ-11)

Значення в інших словниках

  1. кріпацький — кріпа́цький прикметник іст.  Орфографічний словник української мови
  2. кріпацький — -а, -е, іст. 1》 Прикм. до кріпак I. 2》 Стос. до кріпацтва (у 1 знач.).  Великий тлумачний словник сучасної мови
  3. кріпацький — КРІПА́ЦЬКИЙ, а, е, іст. 1. Прикм. до кріпа́к¹. Уранці на майдані .. зібралась у купу .. кріпацька громада (Панас Мирний); Повставав .. за бенкетом бенкет З дарової кріпацької праці (П.  Словник української мови у 20 томах
  4. кріпацький — КРІПА́ЦЬКИЙ, КРІПОСНИ́Й, ПА́НЩИННИЙ.  Словник синонімів української мови
  5. кріпацький — Кріпа́цький, -ка, -ке  Правописний словник Голоскевича (1929 р.)