пострибун
пострибу́н
-а, ч., розм.
1》 Той, хто часто стрибає, не сидить спокійно на місці; стрибун.
|| перен. Пустун (про дитину).
2》 Коник (див. коник 5)).
Великий тлумачний словник сучасної української мовипострибу́н
-а, ч., розм.
1》 Той, хто часто стрибає, не сидить спокійно на місці; стрибун.
|| перен. Пустун (про дитину).
2》 Коник (див. коник 5)).
Великий тлумачний словник сучасної української мови