пострибун —
-а, ч., розм. 1》 Той, хто часто стрибає, не сидить спокійно на місці; стрибун. || перен. Пустун (про дитину). 2》 Коник (див. коник 5)).
Великий тлумачний словник сучасної мови
пострибун —
ПОСТРИБУ́Н, а́, ч., розм. Той, хто часто стрибає, не сидить спокійно на місці; стрибун; // перен. Пустун (про дитину).
Словник української мови у 20 томах
пострибун —
ПОСТРИБУ́Н, а́, ч., розм. Той, хто часто стрибає, не сидить спокійно на місці; стрибун; // перен. Пустун (про дитину).
Словник української мови в 11 томах