страж
Страж, ж., збірн. Сторожа, сторожова команда.
● Страж огнева — пожежна сторожа. Хоч страж огнева старала ся всіма силами ратувати, то мусіла обмежити ся на охорону сусідних хат, щоби й ті не погоріли (Б., 1895, 2, 3) Рада громадска повинна мати все напоготові сикавки, бочки на воду, коновки і т. д. В кождій громаді повинна бути страж огнева (См.-Стоцький, Громада, 19)
// пол. straż — варта, сторожа, straż ogniowa — пожежна сторожа (охорона).
Українська літературна мова на Буковині в кінці XIX — на початку XX ст.