бренькати
Бренькати, -каю, -єш
гл.
1) = бринькати. Рудч. Ск. І. 18.
2) = брехню завдавати [брехня]. Св. Л. 288.
Словник української мови ГрінченкаБренькати, -каю, -єш
гл.
1) = бринькати. Рудч. Ск. І. 18.
2) = брехню завдавати [брехня]. Св. Л. 288.
Словник української мови Грінченка