гранка
Гранка, -ки
ж.
1) = грань 2. Баня виведена скругла-гранчаста, — одна гранка більша, а друга менша. Св. Л. 45.
2) Чашечка, въ которой сидить орѣхъ.
3) Сортъ ячменя: Hordeum distichum, ячмень двурядный. Вх. Пч. І. 14.
Словник української мови Грінченка