каретник
КАРЕ́ТНИК, а, ч., заст. Стельмах, що робить карети.
Поступив [хлопець] потім до каретника, але місяців через три одсилає і каретник, бо роботи не було (Панч, II, 1956, 451).
Словник української мови (СУМ-11)КАРЕ́ТНИК, а, ч., заст. Стельмах, що робить карети.
Поступив [хлопець] потім до каретника, але місяців через три одсилає і каретник, бо роботи не було (Панч, II, 1956, 451).
Словник української мови (СУМ-11)