марнотрат
МАРНОТРА́Т, а, ч. Те саме, що марнотра́тник.
Ані копійки без пуття! Не марнотрат я, не пияка (Олесь, Вибр., 1958, 295);
— Каменем мостять береги, бо стали багатими. — Не так багатими, як марнотратами (Чаб., Тече вода.., 1981, 110).
Словник української мови (СУМ-11)