думний
ду́мний
-а, -е.
1》 розм. Заглиблений у думки; задумливий, замислений.
|| Який виражає заглибленість у думки.
2》 рідко. Те саме, що гордовитий.
3》 іст. Прикм. до дума 3).
|| Стос. до боярської думи. Думний дяк.
Великий тлумачний словник сучасної української мови