правнуччин

пра́внуччин

прикметник

Джерело: Орфографічний словник української мови на Slovnyk.me

Значення в інших словниках

  1. правнуччин — -а, -е. Прикм. до правнучка; належний правнучці. Великий тлумачний словник сучасної мови
  2. правнуччин — ПРА́ВНУЧЧИН, а, е. Прикм. до пра́внучка; належний правнучці. Словник української мови у 20 томах
  3. правнуччин — Пра́внуччин, -на, -не (від пра́внучка) Правописний словник Голоскевича (1929 р.)
  4. правнуччин — ПРА́ВНУЧЧИН, а, е. Прикм. до пра́внучка; належний правнучці. Словник української мови в 11 томах