правнуччин
ПРА́ВНУЧЧИН, а, е. Прикм. до пра́внучка; належний правнучці.
Джерело:
Словник української мови (СУМ-11)
на Slovnyk.me
Значення в інших словниках
- правнуччин — пра́внуччин прикметник Орфографічний словник української мови
- правнуччин — -а, -е. Прикм. до правнучка; належний правнучці. Великий тлумачний словник сучасної мови
- правнуччин — ПРА́ВНУЧЧИН, а, е. Прикм. до пра́внучка; належний правнучці. Словник української мови у 20 томах
- правнуччин — Пра́внуччин, -на, -не (від пра́внучка) Правописний словник Голоскевича (1929 р.)