правнуччин
пра́внуччин
-а, -е.
Прикм. до правнучка; належний правнучці.
Джерело:
Великий тлумачний словник сучасної української мови
на Slovnyk.me
Значення в інших словниках
- правнуччин — пра́внуччин прикметник Орфографічний словник української мови
- правнуччин — ПРА́ВНУЧЧИН, а, е. Прикм. до пра́внучка; належний правнучці. Словник української мови у 20 томах
- правнуччин — Пра́внуччин, -на, -не (від пра́внучка) Правописний словник Голоскевича (1929 р.)
- правнуччин — ПРА́ВНУЧЧИН, а, е. Прикм. до пра́внучка; належний правнучці. Словник української мови в 11 томах