дикунський
дику́нський
-а, -е.
Прикм. до дикун 1).
|| Власт. дикунам.
|| перен., зневажл. Дуже грубий, жорстокий.
Великий тлумачний словник сучасної української мовидику́нський
-а, -е.
Прикм. до дикун 1).
|| Власт. дикунам.
|| перен., зневажл. Дуже грубий, жорстокий.
Великий тлумачний словник сучасної української мови